ദര്‍ബാര്‍
ബെല്‍ അമി | അദ്ധ്യായം 18 | രാജന്‍ തുവ്വാര
ബ്രോഷര്‍ പരസ്യമാക്കുന്നതിനുമുന്‍പ് ഞാനത് മധുമതിക്ക് അയച്ചു കൊടുത്തിരുന്നു. കിട്ടിയ ഉടന്‍ തന്നെ അവളതിന് മറുപടി തന്നു. ബ്രോഷര്‍ നന്നായിട്ടുണ്ട്. അതില്‍ ഒന്നുരണ്ടു ചെറിയ തിരുത്തലുകള്‍ അവള്‍ നിര്‍ദേശിച്ചു. സ്പ്ലിറ്റ് പോര്‍ട്രെയ്റ്റിന് ശീര്‍ഷകം വേണം. ജോയിന്റ് വെന്‍ച്വര്‍ ലൈഫ് എന്ന് കൊടുത്താലും മതി.
ചിത്രങ്ങളുടെ പ്ലേസ്‌മെന്റില്‍ മാറ്റം വരുത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു അവളുടെ രണ്ടമത്തെ നിര്‍ദേശം. ഈ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ അനുസരിച്ചുള്ള മാറ്റങ്ങള്‍ വരുത്തിയശേഷം. ഞാനത് പത്രങ്ങള്‍ക്കും ചാനലുകള്‍ക്കും അയച്ചുകൊടുത്തു, എന്റെ വെബ് പോര്‍ട്ടലില്‍ പോസ്റ്റ് ചെയ്തു.
ഞാന്‍ താഴെ വരുമ്പോള്‍ ചാരുമതി അടുക്കളയില്‍ തകൃതിയായി ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജൂഡിത്തിന്റെ മുറി അടഞ്ഞു കിടന്നു. മാവിന്‍ചുവട്ടിലെ തറയില്‍ ചെന്നിരിക്കുവാന്‍ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഇനി എന്റെ എഴുത്ത് മുന്നോട്ടു പോകണമെങ്കില്‍ രണ്ടു ചിത്രകാരികളുടെ എക്‌സിബിഷന്‍ തുടങ്ങണം. എങ്കിലേ മനസ്സ് സ്വസ്ഥമാകൂ.
മാവിന്‍തറയിലെ ചാരുകസേരയില്‍ കിടന്ന് വീടിനു നേര്‍ക്ക് നോക്കുമ്പോള്‍ മട്ടുപ്പാവില്‍ പടര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ബോഗന്‍ വില്ലകള്‍ കാറ്റിലാടുന്നത് കാണാം. ഈ ചെടികള്‍ പടര്‍ന്നു കിടക്കുന്നതൊന്നും ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല ആറുമാസമായി ഇതിനെല്ലാം ചാരുമതി ജീവന്‍ വെപ്പിച്ചു.
മാവിന്‍ തറയില്‍ ചാരുകസേര കൊണ്ടുവന്നിട്ടത് ചാരുമതിയാണ്. അവള്‍ ഈ കസേരയില്‍ കിടന്ന് ലാപ്‌ടോപ്പില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അവള്‍ക്ക് സ്വന്തമായി പണമുണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റാത്തതിന്റെ വിഷമം ഇടക്കിടെ അവള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഡിസൈനിംഗ് വര്‍ക്കുകള്‍ വളരെ കുറവ്. ചിത്രമെഴുത്ത് ഉപേക്ഷിച്ചുപോകാന്‍ അവള്‍ ആലോചിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ജൂഡിത്ത് എന്നോട് സൂചിപ്പിച്ച അന്ന് ഞാന്‍ ചാരുമതിയെ വിളിച്ച് ഉപദേശിച്ചു.
‘നീ ഇപ്പോള്‍ പണത്തെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കേണ്ട. ചിത്രകലയെ ക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക. പുതിയൊരു ചിത്രമെഴുത്ത് ഭാഷ നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുക.’
ഉപദേശത്തിന് പിന്നാലെ എന്റെ ഡെബിറ്റ് കാര്‍ഡുകളിലൊന്നെടുത്ത് ഞാന്‍ അവളുടെ നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
‘ഇത് നീ കൈയില്‍ വെച്ചേക്ക്. പിന്നെ നീ പണം വരുന്ന വഴികളെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കില്ലല്ലോ.’
അവള്‍ അത് നിരസിച്ചു.
‘എന്റെ ആവശ്യങ്ങളെല്ലാം ഇവിടംകൊണ്ട് നടന്നു പോകുന്നുണ്ട്.’
അവള്‍ എന്നെ തൊട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
*********************************
ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ മദ്യപാനത്തോടൊപ്പമുള്ള ഒരു വിദ്വല്‍ സദസ്സ് സംഘടിപ്പിക്കാമെന്ന നിര്‍ദേശം ജൂഡിത്ത് ആണ് മുന്നോട്ടുവെച്ചത്. ഒരാഴ്ചത്തെ സ്റ്റോക്ക് ടേക്കിങ് നടത്തുന്നതോടൊപ്പം സംവാദങ്ങള്‍ നടത്താമെന്നും സംവാദങ്ങള്‍ നീണ്ടുപോയാല്‍ രതിസദ്യയോടെ അതവസാനിപ്പിക്കാമെന്നും പാതി കളിയായും കാര്യമായും അവള്‍ പറഞ്ഞു.
അതിന് വിരോധമില്ല. ഞാന്‍ അതിനെ പിന്താങ്ങി. മൂന്നുപേരും ഒരുപോലെ അംഗീകരിച്ചാല്‍ ദര്‍ബാര്‍ സംഘടിപ്പിക്കാം.
ചാരുമതി ഒന്നും മിണ്ടാതെയിരുന്നപ്പോള്‍ ജൂഡിത്ത് അന്വേഷിച്ചു.
‘എന്താടി ചാരുപ്പെണ്ണേ, നിനക്ക് വിരോധമുണ്ടോ?’
‘ഇല്ല.’
തൊട്ടടുത്ത ശനിയാഴ്ച ബെല്‍ അമിയിലെ മാവിന്‍ ചുവട് ഞങ്ങളുടെ ആദ്യ ദര്‍ബാറിനു വേദിയായി.
ജോര്‍ജിയ ഒകീഫും ആല്‍ഫ്രഡ് സ്റ്റീഗ്ലിസും തമ്മിലുള്ള പ്രണയബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ എന്റെ പുതിയ ഫിക്ഷനെക്കുറിച്ച് ആ ശനിയാഴ്ച ദര്‍ബാറില്‍ എന്റെ വീട്ടിലെ അന്തേവാസികളായ ചിത്രകാരികളോട് പറയാനാരംഭിച്ചത്. സ്റ്റീഗ്ലിസ് ജോര്‍ജിയയുടെ നഗ്‌നചിത്രങ്ങള്‍ തന്റെ ക്യാമറക്കണ്ണുകളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചശേഷം അതിന്റെ പ്രദര്‍ശനം നടത്തിയപ്പോള്‍ അമേരിക്കയിലും പാരീസിലും അതിന് വലിയ സ്വീകാരം ലഭിച്ചു. എന്റെ ശരീരമാണ് നിന്റെ കല എന്ന് ചിത്രകാരി കലാകാരനായ കാമുകനോട് പറഞ്ഞു. ശരീരമാണ് കല. അത് മനുഷ്യ ശരീരമാകുമ്പോള്‍ അതിന്റെ കമ്പോള സാധ്യത അനന്തമാണ്. അതിനെ വെറുമൊരു കമ്പോള സാധ്യത മാത്രമായി കണ്ടാല്‍ മതിയോ എന്ന ചോദ്യം ഉന്നയിതമായി. സ്റ്റീഗ്ലിസ് അന്ന് ആ ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രദര്‍ശനത്തിന് വെക്കുമ്പോള്‍ പോര്‍ണോഗ്രാഫി എന്ന ദൃശ്യ സാധ്യതയെക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടാവാമെന്നാണ് എന്റെ നിഗമനം. മനുഷ്യനൊഴികെ ഏതുജീവിയുടെ നഗ്‌നദൃശ്യമെടുത്ത് പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചാലും മനുഷ്യന്റെ നഗ്‌നദൃശ്യത്തിന് ലഭിക്കുന്ന സ്വീകാര്യതയും പ്രചരണ സാധ്യതയും ലഭിക്കുകയില്ല.
ഈ സിദ്ധാന്തം, അങ്ങനെ വിളിക്കാമെങ്കില്‍, ഞാന്‍ അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ ജൂഡിത്ത് അതിനെ മറ്റൊരു മാര്‍ഗത്തിലൂടെയാണ് നിരീക്ഷിച്ചത്. നഗ്‌നത ചിത്രകലയില്‍ നിന്ന് ഫോട്ടോഗ്രഫിയിലേക്കും അതിലെ സാധ്യതകള്‍ പൂര്‍ണമായും ഉപയോഗിച്ചശേഷം ചലച്ചിത്രകലയിലേക്കും കടന്നു. ഹോളിവുഡില്‍ പോര്‍ണോഗ്രാഫി ഒരു കലാരൂപമായി പരക്കെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടത് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തെ കാല്‍ നൂറ്റാണ്ടിനുള്ളിലാണ്. സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കില്‍ വിസ്തരിക്കപ്പെടേണ്ട വിഷയമല്ലിത്. പോര്‍ണോഗ്രാഫി ഹോളിവുഡില്‍ നിന്ന് യൂറോപ്പിലേക്ക് കപ്പല്‍ കയറി. ലാ സിസിലിയോണയെ പോലുള്ളവര്‍ അതിനെ പ്രൊഫണലൈസ് ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചു. തുടര്‍ന്ന് കിഴക്കന്‍ യൂറോപ്പിലെ സുന്ദരിമാരും സുന്ദരന്മാരും ആ ദൃശ്യകലയെ പെര്‍ഫോമിംഗ് ആര്‍ട്ട് ആക്കി മാറ്റി എന്നു നിരീക്ഷിക്കുവാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം.
ജൂഡിത്ത് പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയിടത്ത് നിന്ന് ഞാന്‍ തുടരുവാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ചാരുമതി എന്തോ പറയാനൊരുങ്ങിയെങ്കിലും ഞാന്‍ ഇടപെടുന്നതുകണ്ടു അവള്‍ പിന്‍വാങ്ങി.
‘നീ സംസാരിക്ക്,’ ഞാന്‍ അവളെ ക്ഷണിച്ചു.
‘ന്യൂഡിറ്റി കലയില്‍ മാത്രമല്ല ജീവിതത്തിലും അനിവാര്യമായ ഘടകമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ചിത്രകാരന്മാരേക്കാള്‍ ചിത്രകാരികളാണ്. ആര്‍ട്ടമീസ്യയുടെ സൂസന്ന ആന്‍ഡ് എല്‍ഡേഴ്‌സ് എന്ന ചിത്രത്തിലെ സ്ത്രീയുടെ നഗ്‌നശരീരത്തില്‍ തുടങ്ങി തമാര ലെപികയുടെ ശില്പസമാനമായ നഗ്‌നരൂപങ്ങളിലും ജെന്നി സെവില്ലെയുടെ മാംസളമായ, അവിശ്വസനീയമായ ഡൈമന്‍ഷനുകളുള്ള സ്ത്രീരൂപങ്ങളിലും എത്തിനില്‍ക്കുന്നു. നഗ്‌നശരീരത്തിന്റെ പരായണക്ഷമത പരിശോദിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പോര്‍ണോഗ്രഫിക് റെപ്രെസന്റേഷന്‍ ഈ ചിത്രമാണെന്ന് ഞാന്‍ കരുതുന്നു. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിലാണിത് വരക്കപ്പെട്ടത് എന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോഴാണ് ന്യൂഡിറ്റി പോര്‍ണോഗ്രഫിയിലേക്ക് ചിത്രമെഴുത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നത് നാം കാണുന്നത്. റൂബന്‍സ് മേദസ്സാര്‍ന്ന രൂപങ്ങള്‍ വഴി ഇറോട്ടിക് ദര്‍ശനം നിര്‍മ്മിച്ചു, സ്തന്യപാനം നടത്തുന്ന പിതാവിനെ വരച്ചു. കൂര്‍ബെ ന്യുഡിറ്റിയെ രതിയിലേക്കും ലെസ്ബിയനിസത്തിലേക്കും കൊണ്ടുപോയി. അക്കാലത്ത് വൈബ്രെറ്ററുകളുടെ നാട്ടുവിദ്യകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവയൊന്നും അംഗീകൃത ചിത്രകലയില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടില്ല.
മെറ്റീരിയലിസം മാത്രമല്ല ഈ ദൃശ്യ പരിണാമങ്ങള്‍ക്ക് കാരണം. അനുഭൂതിശാസ്ത്രവും അങ്ങനെയൊരു ദൃശ്യ സംസ്‌കാരത്തെ നിര്‍മ്മിക്കുന്നതില്‍ പ്രധാന പങ്കു വഹിച്ചു.’
ജൂഡിത്ത് അതിനിടയിലേക്ക് ചാടിവീണു:
‘നമ്മുടെ എഴുത്തുകാരന്റെ ചിത്രകാരികളെക്കുറിച്ചുള്ള ഫിക്ഷനില്‍ അവരുടെ കല കൂടി വന്നോട്ടെ, കാമ കൂത്താട്ടം മാത്രമാക്കി പരിമിതപ്പെടുത്തരുത്.’
അതുകേട്ട് ചാരുമതി സാമാന്യം ശബ്ദായമാനമായിത്തന്നെ ചിരിച്ചു.
അവള്‍ പറഞ്ഞു:
‘വിജയചന്ദ്രന്‍ സാറിന്റെ ഇപ്പോള്‍ ഇറങ്ങിയ പുസ്തകം നീയൊന്ന് വായിച്ചുനോക്ക്. അത് ഫിക്ഷനാണോ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ആണെന്ന് എഴുത്തുകാരന്‍ പറയില്ല. ആത്മകഥയാണോ എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ അല്ലെന്ന് പറയില്ല. നോഒണ്‍ ഫിക്ഷന്റെ എക്‌സ്‌പെരിമെന്റല്‍ ലിന്‍ഗ്വിസ്റ്റിക്‌സ് വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു ഓരോ സെഗ്മെന്റിലും .ഇങ്ങനെ എങ്ങനെ എഴുതാന്‍ സാധിക്കുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ പലപ്പോഴും അതിശയിച്ചിട്ടുണ്ട്.’
‘നീ എങ്ങനെ അത് വായിച്ചു?’
എന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവള്‍ ഇങ്ങനെ പ്രതിവചിച്ചു.
‘സാറിന്റെ സിസ്റ്റത്തില്‍ കിടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ കൗതുകത്തിന് ഒന്ന് ഓടിച്ചു വായിച്ചു. എന്റെ എക്‌സിബിഷന്റെ ബ്രോഷര്‍ ഡിസൈന്‍ ചെയ്ത രാത്രിയില്‍.’
ശരിയാണ്. അവള്‍ അത് ഡിസൈന്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അല്‍പനേരം മയങ്ങിപ്പോയിരുന്നു.
‘നിന്നെ ഞാന്‍ എന്റെ എഡിറ്റര്‍ ആയി നിയമിക്കട്ടെ?’
‘അയ്യയ്യോ , ഞാന്‍ അബദ്ധത്തില്‍ പറഞ്ഞുപോയതാ സര്‍…’ അവള്‍ ക്ഷമാപണം പോലെ കേണു.
‘നീ പറഞ്ഞതില്‍ കൃത്യമായ നിരീക്ഷണമുണ്ട്, ഹാറ്റ്‌സ് ഓഫ്…’
അവള്‍ അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.
‘ഞാന്‍ വെറുമൊരു വായനക്കാരി മാത്രമാണ്, പിന്നെ ഫേസ്ബുക്കില്‍ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കുത്തിക്കുറിക്കും, എന്റെ കിറുക്കുകള്‍.’
ഞാന്‍ മുഖത്ത് ഗൗരവം വരുത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
‘ഞാന്‍ കുറച്ചുകാലമായി അതൊക്കെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു. എന്റെ വായാനാനുഭവത്തില്‍ അത് മികച്ച എഴുത്താണ്. പക്ഷേ ചിത്രമെഴുത്താണ് നിന്റെ നിയോഗം.’
‘നിശ്ചയമായും, ഞാനും അതൊക്കെ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. നിനക്ക് എഴുതാന്‍ കഴിയും…’ ജൂഡിത്ത് ഇടപെട്ടു.
‘നിനക്ക് താല്പര്യമുണ്ടെങ്കില്‍ മൊണ്ടാഷിന്റെ ജോലിയില്‍ സഹായിക്കുക. ഇത് ഔദാര്യമായി കാണുന്നെങ്കില്‍ നിനക്ക് ഉശിരന്‍ ഈഗോ ഉണ്ടെന്നര്‍ത്ഥം.’
അവള്‍ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു.
ഞാന്‍ സാമാന്യം നന്നായി മദ്യപിച്ചുവെങ്കിലും ജൂഡിത്ത് മദ്യപിക്കുന്നതുപോലെ എനിക്ക് സാധിക്കുകയില്ല. ചാരുമതി വളരെ കുറച്ചു മദ്യം മാത്രമേ കഴിക്കുകയുള്ളു. എന്നിട്ടും അവള്‍ക്ക് ശരീരത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള അവസ്ഥയില്‍ അവള്‍ എളുപ്പം കീഴടങ്ങും, വേഗം തളരും. മദ്യപിക്കാത്ത വേളയില്‍ അവളെഅനുഭവിച്ചുനോക്കണമെന്ന് എന്റെയുള്ളിലെ കാമമോഹിതന്‍ പറഞ്ഞു: നഗ്‌നത നിര്‍മിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രകാരിയെ ഭോഗിക്കുന്നത് അപൂര്‍വമായ അനുഭൂതി നല്‍കുന്ന പ്രക്രിയയാണ്, മറ്റു സ്ത്രീകളെ എങ്ങനെയൊക്കെ അനുഭവിച്ചാലും ഈ വിശേഷാനുഭവത്തിന്റെ പിന്‍നിരയില്‍ മാത്രമായിരിക്കും അതിന്റെ ഇരിപ്പിടം.
അന്ന് ചാരുമതി മദ്യം കഴിക്കാനൊരുങ്ങവേ ഞാന്‍ നടേ സൂചിപ്പിച്ച വിധം അവളോട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു. അതിനവള്‍ ഇങ്ങനെ മറുപടി പറഞ്ഞു.
‘ഇന്ന് പീരിയഡ് മൂന്നാണ്.’
ആ സ്വപ്നമുപേക്ഷിച്ച ഞാന്‍ അന്ന് ജൂഡിത്തിനൊപ്പം ശയിച്ചു. തൊട്ടപ്പുറത്ത് മദ്യലഹരിയിലായിട്ടുപോലും ചാരുമതി ജൂഡിത്തിന്റെ രതികൂജനങ്ങള്‍ കേട്ട് ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു.
(തുടരും)
Copy Right Reserved