പറശ്ശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രം…!!!

പറശ്ശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തെക്കുറിച്ച് കേൾക്കാത്തവർ കുറവായിരിക്കും. പ്രകൃതി ഭംഗി കൊണ്ടും ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ കൊണ്ടും ഏവരെയും ആകർഷിക്കുന്ന ഒരു ക്ഷേത്രം കൂടിയാണിത്. പറശ്ശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ അറിയാ കഥകൾ നമുക്ക് ഒന്ന് നോക്കാം….!!!!

പറശ്ശിനി മടപ്പുര ശ്രീ മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രം, തളിപ്പറമ്പിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 10 കിലോമീറ്റർ അകലെയാണ് ഇത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.ഉത്തരകേരളത്തിൽ കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ തളിപ്പറമ്പ് താലൂക്കിൽ ആന്തൂർ നഗരസഭയിലെ പറശ്ശിനിക്കടവിൽ‌, വളപട്ടണം നദിക്കരയിലാണ് തീയ്യർ ഊരായ്മയുള്ള ഈ ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. തിരുവപ്പൻ അല്ലെങ്കിൽ വലിയ മുത്തപ്പൻ എന്ന പേരിൽ ശിവനും വെള്ളാട്ടം അഥവാ ചെറിയ മുത്തപ്പൻ എന്ന പേരിൽ മഹാവിഷ്ണുവിനെയും ഇവിടെ തെയ്യം കെട്ടിയാടുന്നു.മറ്റ് തെയ്യക്കോലങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി പറശ്ശിനിക്കടവ് ക്ഷേത്രത്തിൽ വർഷത്തിൽ എല്ലാ ദിവസവും (ചില പ്രത്യേക ദിവസങ്ങൾ ഒഴികെ) തെയ്യം കെട്ടിയാടുന്നു.

വടക്കേ മലബാറിലെ കാവുകളിൽ ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ രണ്ട് തരം തെയ്യം കെട്ടി-ആടലിൻ്റെ പൊതുനാമങ്ങളാണ് വെള്ളാട്ടവും തിരുവപ്പനും എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്.ആഭരണങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും സാധനസാമഗ്രികളും വളരെ കുറവുള്ള ആചാരപരമായ നിയമത്തിൻ്റെ ഒരു ചെറിയ പതിപ്പാണ് വെള്ളാട്ടം. മറുവശത്ത്, രാജകീയ രാജഭരണങ്ങളും പ്രഭാമണ്ഡലത്തിൻ്റെ വലിയ മാനവും ഉള്ള തിരുവപ്പനയാണ് പൂർണ്ണ പതിപ്പ് ആയി കണക്കാക്കുന്നത്.

വേട്ടക്കാരൻ രൂപത്തിൽ പരമശിവൻ്റെ തന്നെ പ്രകടനമായാണ് മുത്തപ്പനെ കണക്കാക്കുന്നത്. മുത്തപ്പൻ്റെ വലിയ തിരുവപ്പനയ്‌ക്കൊപ്പം വരുന്ന വെള്ളാട്ടം, പുരാണമനുസരിച്ച്, പൊയ്കണ്ണുമായി (കണ്ണുകെട്ടി) യാത്ര തുടങ്ങിയപ്പോൾ, യാത്ര ചെയ്യാനും വേട്ടയാടാനും കഠിനമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അനുഭവിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ സമയത്ത് ശിവൻ്റെ സഹായത്തിനെത്തിയ വിഷ്ണുവിൻ്റെ മറ്റൊരു രൂപമാണ് വെള്ളാട്ടം ആയി കണക്കാക്കുന്നത് .

കേരളത്തിലെ മറ്റ് ഹൈന്ദവ ക്ഷേത്രങ്ങളിലേതുപോലെ സാത്വിക ബ്രാഹ്മണിക്കൽ ആരാധനാരീതി പിന്തുടരാത്തതാണ് ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ ആചാരങ്ങൾ . മത്സ്യം, മാംസം, കള്ള് എന്നിവയാണ് മുത്തപ്പനുള്ള പതിവ് വഴിപാടുകൾ. മുത്തപ്പൻ തിരുവോപ്പന മഹോത്സവം ക്ഷേത്രത്തിലെ പ്രധാന ഉത്സവമാണ്, എല്ലാ വർഷവും കുംഭം 19, 20, 21 തീയതികളിൽ മൂന്ന് ദിവസം ഇവിടെ ഉത്സവം ആഘോഷിക്കുന്നു.

ഐതിഹ്യം അനുസരിച്ച് കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ തന്നെ ഏരുവേശ്ശി എന്ന ഗ്രാമത്തിലെ അയ്യങ്കര ഇല്ലത്തു മന്നനാർ ആണ് മുത്തപ്പന്റെ ബാല്യകാലം . അവിടത്തെ തികഞ്ഞ ശിവഭക്തയായ പാടിക്കുറ്റി അമ്മയ്ക്കും അയ്യങ്കര വാഴുന്നോർക്കും മക്കളില്ലാത്ത ദുഃഖം കൊണ്ട് വഴിപാടുകൾ പലതു നടത്തി പ്രാർഥിച്ചു. ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം തന്റെ പ്രിയ ഭക്തയായ പാടിക്കുറ്റിയമ്മയ്ക്ക് മഹാദേവൻ സ്വപ്നദർശനം നൽകി. പിറ്റേ ദിവസം പാടിക്കുറ്റിയമ്മ കൊട്ടിയൂരിലെ തിരുവഞ്ചിറയിൽ കുളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ശിവാനുഗ്രഹത്താൽ അവിടെ നിന്നും ഒരു കുഞ്ഞിന് ലഭിച്ചു. ആ കുഞ്ഞു, ഒടുവിൽ തന്റെ അവതാര ഉദ്ദേശ്യം വ്യക്തമാക്കി നാട് നീളെ നടന്നു, ഭക്തർക്ക്‌ അനുഗ്രഹം നൽകുന്നതിനു വേണ്ടി ശിവ-വിഷ്‌ണു സങ്കൽപ്പത്തിൽ ഭഗവാൻ മുത്തപ്പനായി മടപ്പുരകളിൽ കുടികൊണ്ടു എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്.

ബാല്യം മുതൽക്കു തന്നെ വിചിത്രമായ രീതികളായിരുന്നു മുത്തപ്പന്റേത്. ഇല്ലത്തെ രീതികൾക്കനുസരിച്ചുള്ള ജീവിതം ആയിരുന്നില്ല മുത്തപ്പന്റെത്. സാധാരണക്കാരായ ആളുകളുടെ കൂടെ നടന്നും നായാടികളുടെ കൂടെ നടന്നു നായാടിയും ഇല്ലത്തിനു പേരുദോഷം കേൾപ്പിച്ചു. കാട്ടുമൃഗങ്ങളെ വേട്ടയാടിപിടിച്ചും മത്സ്യമാംസാദികൾ കഴിച്ചും നടന്നിരുന്ന മുത്തപ്പൻ നാട്ടുകാർക്ക്‌ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. വാഴുന്നോർക്ക് ഇതിലെല്ലാം എതിർപ്പായിരുന്നെങ്കിലും പുത്രസ്നേഹം കാരണം അമ്മ എല്ലാം പൊറുത്തു മകനെ സ്നേഹിച്ചു. ഒടുവിൽ നിവൃത്തി ഇല്ലാതായപ്പോൾ വീടുവിട്ടിറങ്ങാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോൾ മുത്തപ്പൻ കാലഭൈരവന്റെ രൂപത്തിലുള്ള തന്റെ ഉഗ്രമായ വിശ്വരൂപം കാട്ടിക്കൊടുക്കുകയും അവതാര ഉദ്ദേശ്യം വെളിപെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്നുള്ള അഗ്നി കണ്ടു ഭയപ്പെട്ടു ആ അമ്മ മകനോട്‌ ഇനി എന്നും പൊയ്ക്കണ്ണ് ധരിക്കണം എന്നാവശ്യപെടുകയും ചെയ്തു എന്നാണ് ഐതിഹ്യം .

മുത്തപ്പൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയ ദൈവിക ബാലനെ ഒരു ആദിവാസി കുടുംബവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുന്ന ഐതിഹ്യം കൂടിയുണ്ട്. ഈ ഐതിഹ്യം അനുസരിച്ച് കുന്നത്തൂർപടി എന്ന ഗ്രാമത്തിൽ ഈ ബാലൻ എത്തിയപ്പോൾ ചന്തൻ എന്ന ആദിവാസിയെ സുഹൃത്തായി കിട്ടി. ഒരു ദിവസം, ചന്തൻ ഈന്തപ്പനയിൽ നിന്ന് കള്ള് അടിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ കുട്ടി അത് ചോദിച്ചെങ്കിലും നിരസിച്ചു. പെട്ടെന്നാണ് ചന്തൻ ശപിക്കപ്പെട്ട് കല്ലായി മാറിയത്. ധനു മാസത്തിൽ ബാലനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നതിനായി ഊട്ട്, തിരുവപ്പന, അമൃതകലശം എന്നിവ നടത്തുന്നതിന് ഭാര്യ പ്രാർത്ഥിക്കുകയും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു . കുട്ടി അനുതപിക്കുകയും ഭർത്താവിനെ തിരികെ നൽകുകയും ചെയ്തു. ചന്തൻ കുടുംബം ആൺകുട്ടിയെ പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ പൂജ നടത്താൻ തുടങ്ങി, അവർ അവനെ ” മുത്തപ്പൻ ” എന്ന പേരിൽ വിളിച്ചു പോന്നു.

ഐതിഹ്യത്തിൻ്റെ മറ്റൊരു പതിപ്പ് അനുസരിച്ച്, മുത്തപ്പൻ തെങ്ങിൽ കയറി, ചന്തൻ്റെ അഭാവത്തിൽ കള്ള് ഭരണി കാലിയാക്കി. ചന്തൻ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ മുത്തപ്പൻ ഭരണി പിടിച്ച് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് പ്രകോപിതനായി, ഈ നിമിഷത്തിലാണ് ചന്തൻ ശപിക്കപ്പെട്ടത് എന്നും കഥയുണ്ട്. യാത്രയിലുടനീളം മുത്തപ്പനെ പിന്തുടരുന്ന ഒരു നായയെയും ഐതിഹ്യം വിവരിക്കുന്നു. അതിനാൽ, മുത്തപ്പൻ്റെ ക്ഷേത്രത്തിൽ, നായ്ക്കളെ ദൈവികമായി കണക്കാക്കുന്നു, ക്ഷേത്ര പ്രവേശന കവാടത്തിൽ ഇരുവശത്തും നായയുടെ വിഗ്രഹമുണ്ട്.

ശ്രീ മുത്തപ്പൻ്റെ തിരുവപ്പന , വെള്ളാട്ടം തുടങ്ങിയ ആചാരപരങ്ങൾ ദിവസവും രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും നടത്തപ്പെടുന്നു. വൃശ്ചികം 16-ന് നടത്തുന്ന പുത്തരി തിരുവപ്പന ഉത്സവം ക്ഷേത്രവർഷത്തിലെ ആദ്യത്തെ തിരുവപ്പനയാണ് . ഇത് പ്രദേശത്തെ വിളവെടുപ്പ് കാലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എല്ലാ വർഷവും കന്നി 30നാണ് ക്ഷേത്രവർഷത്തിലെ അവസാന തിരുവപ്പന. പറശ്ശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തെകുറിച്ച് ഏകദേശം കാര്യങ്ങളൊക്കെ മനസ്സിലായി കാണുമല്ലോ. പറശ്ശിനിക്കടവ് ക്ഷേത്രത്തിൽ പോകാത്തവർ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇനി ഇതൊക്കെ വായിച്ചറിഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിയിട്ട് വേണം അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകേണ്ടത്. നമ്മൾ എവിടെ പോയാലും ആ സ്ഥലത്തെ കുറിച്ചും അവിടെയുള്ളതിനെക്കുറിച്ചും ചുരുക്കം കാര്യങ്ങൾ എങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കണം.